Obok kolęd w czasie bożonarodzeniowym śpiewamy też pieśni i pastorałki. Te ostatnie bywają może nawet infantylne, ale przecież też rodziły się z zachwytu (często trudnego do opowiedzenia) tajemnicą Wcielenia. Tu do tego zachwytu zaprasza się “wszystko stworzenie”, które ma śpiewać Panu Bogu - niczym w kantyku trzech młodzieńców w Księdze Daniela. Cała pastorałka przypomina o bezbronności Dzieciątka Jezus, które przecież trzeba było karmić i przewijać. Ale uwaga, nie wolno nam zapomnieć, że to wciąż wcielony Bóg, i że wciąż jest On Panem świata. Czwarta zwrotka z kolei przypomina, że Bóg mówi w ciszy, i że jeśli chcemy Go zrozumieć, potrzeba czasem po prostu bycia przy Nim, niczym Maryja - wytrwale, z miłością i ufnością.
- ks. Wojciech Koladyński
Pastorałka zwraca naszą uwagę nie tyle na wzniosłość treści, ile wyjątkowość ludzkiego doświadczenia. Ludyczne kołysanie i lilalanie niemowlęciu jest wyrazem matczynej miłości i zachwytu. Śliczna Panna nie tyle domaga się rozważania, ile zachęca do podążania.
- ks. Adam Kierszka SDB
Pełne opracowanie nutowe znajdziesz na MuseScore:
Odkryj pozostałe kolędy z naszego śpiewnika bożonarodzeniowego: