To jedna z tych kolęd, które tak bardzo zapraszają nas do osobistego zaangażowania w przeżycie tajemnicy Bożego Narodzenia - wszak „pójdźmy” jest o nas. Bo to nas Jezus chce wyrywać z potęgi zła („z czarta mocy”), to nas chce zrównać z aniołami (zwrotka ósma). Gdy zaczynamy to odkrywać, to może to zdumiewać (zwrotka siódma), ale też właśnie wtedy odkrywamy, że cóż nam zostaje - starać się odpowiedzieć miłością na miłość (zwrotka dziewiąta).
- ks. Wojciech Koladyński
Ta kolęda w lekkiej formie prezentuje zasadnicze tezy chrystologii: preegzystencję, hipostazę oraz kenozę Syna Bożego. Niczym Lectio Divina prowadzi nas od właściwego odczytania istoty stajenki ku odczuwalnej obecności chrześcijan we współczesnym świecie (Królestwo Boże). Przywitany w stajence Jezus jest powodem rozważań na temat jego natury i jakości naszej obecności przy nim. Ostatnie dwie zwrotki to modlitwy, które są wynikiem bożonarodzeniowej medytacji Kościoła.
- ks. Adam Kierszka SDB
Pełne opracowanie nutowe znajdziesz na MuseScore:
Odkryj pozostałe kolędy z naszego śpiewnika bożonarodzeniowego: